dinsdag 2 juni 2015

Regel van drie van het ideale fietspad

Op algemene aanvraag nog eens bovengehaald: de regel van drie van het  ideale fietspad, here we go.

Regel 1: asfalt
Vraag aan duizend lange afstandsfietsers de drie belangrijkste kenmerken van een goed fietspad en negenhonderdnegentig ervan zullen antwoorden: één asfalt, twee asfalt en ten derde: asfalt. Asfalt bolt beter, geeft geen trillingen, er zijn geen naden, het is egaal en ik heb mij laten wijsmaken dat het eenvoudiger en goedkoper is om aan te leggen. Wat moet de bedekking van het fietspad dus niet zijn: beton, klinkers, betonklinkers, kasseien, tegels, betondallen,  … Dat kan misschien soms mooi ogen maar deze materialen zijn absoluut niet comfortabel om op te rijden.

Regel 2: gescheiden
Gescheiden van de rijstrook voor automobilisten. Dit kan door middel van een groene strook of een verhoogde berm en zorgt niet alleen voor meer veiligheid maar ook voor de opvang van steenslag van de autoweg.

Regel 3: doorlopend
Allerlei fantasieën worden uitgedacht om de snelheid van automobilisten af te remmen. De meest voor de hand liggende vergeet men echter: laat het fietspad aan kruispunten (verhoogd) doorlopen zodat de autobestuurder verplicht is te remmen vooraleer deze kleine berm over te rijden. Dit heeft twee voordelen: de auto’s zullen vertragen en de fietsers moeten geen halsbrekende manoeuvres uitvoeren om van en op het fietspad te springen. Idem voor de kruising van fietspaden en particuliere opritten.

Eventuele regel 4: dubbelrichting fietspaden alleen op het platteland. In elk geval alleen aan te leggen op plaatsen waar geen andere wegen of opritten het fietspad kruisen, want automobilisten kijken op een kruispunt alleen naar van links komende fietsers en verwachten niet dat die ook van de andere kant kunnen opduiken. Heel gevaarlijk.

Voilà. Simpel als bonjour. De toestand van het wegdek van de  fietspaden in Vlaanderen is echt abominabel, laat staan dat hij zou voldoen aan deze regel van drie. We kunnen het (fiets)beleid van vandaag niet de fouten van gisteren verwijten, maar dat de meeste fietspaden nog steeds worden aangelegd met verkeerde materialen is hemeltergend en getuigt van een niet meer verantwoorde wereldvreemdheid. Soms zou je van pure ellende je frame opeten wanneer je voor de zoveelste keer op een stuk nieuw aangelegde weg rijdt waar de rijstrook voor automobilisten is voorzien van een dubbele formule 1 asfalt laag en de fietsers het mogen doen met een hobbelig en een slordig uitgevoerd stuk betonweg.
Het volstaat om eens te kijken naar gidsland Nederland om te zien dat het ook anders kan en waar alle in betonklinkers aangelegde fietspaden in no-time zijn vervangen door alternatieven in asfalt.

Geen opmerkingen: