Iedereen vroeg in vorm

Wieze, 29 maart, waod Cat C
3de

Ik zal het maar direct bekennen: vroeger durfde ik al eens een lezersbriefje naar de krant te plegen. Zo ook in het jaar 1994(???). Tot dan werd de “officiële” versie van de ronde van Vlaanderen voor wielertoeristen op een parcours gereden dat uitgetekend was met veel respect voor het originele, maar dat niet noodzakelijkerwijs letterlijk volgde. Zo was Freddy De Geest journalist bij het Nieuwsblad en café-uitbater van de Parking in Massemen er in geslaagd om de Ronde voor wielertoeristen een aantal jaren te laten vertrekken en aankomen in zijn gemeente. Ook de datum waarop het evenement plaatsvond was niet zoals vandaag, de dag voor de grote ronde, maar ergens einde mei. Ik die tijd voetbalde ik, nou ja, iets wat er op geleek, maar met een sterke derde helft, nog bij de legendarische Jungleboys. Het combineren van fietsen en voetballen leek mij toen een onmogelijke zaak en aangezien de voetbalcompetitie tot half april duurde, had ik benevens het koude weer niet meer argumenten nodig om de fietstraining pas te starten nadat de voetbalschoenen voor een paar maanden aan de haak waren gehangen. Dat volstond in die tijd om net genoeg in conditie te zijn om einde mei de 270 kilometers over de kasseien en hellingen van de Ronde af te haspelen. Grote commotie en colère bij ondergetekende wanneer de bobo's van Het Nieuwsblad beslisten om de Ronde voor wielertoeristen de dag voor de echte Ronde, begin April dus, te organiseren. “Wat dachten jullie wel, moeten wij nu ook naar de Ronde van de Middellandse zee trekken om in vorm te komen”, fulmineerde ik in die tijd in een vlammende lezersbrief naar de krant.

Ondertussen weten we wel beter.

Primo. De beslissing om de Ronde voor wielertoeristen en deze voor de profs op één weekend te houden is een van de betere ingevingen geweest van de organisatoren. Het Ronde weekend was daar nogmaals het bewijs van. Het was weer een van de hoogtepunten van het jaar voor fietsend Vlaanderen, honderdduizenden mensen waren terug op de been en op de fiets. Enthousiasmerend, volksverheffend. Wat dat wielrennen al niet teweeg brengt in Vlaanderen. Een tip als voorbeeld: de filmpjes op de site van Kwets, het meest hippe maandblad van Wetteren en omstreken (www.kwets.be)

Secondo. Mits de geschikte kledij kan er ook in de wintermaanden serieus kan worden getraind, u moet in de maanden Januari en Februari maar eens meerijden met “den Admiral” van Destelbergen.

Zo kan het dan gebeuren dat iedereen zijn vorm zodanig is aangescherpt dat in een voorjaarswedstrijd op 29 maart een hele koers lang gebeukt en aangevallen wordt, maar het peloton niet uiteen te rijten valt (over de heisa met het aansluiten van de AB groep zullen we het later nog wel eens hebben). Chapeau voor Marc Borghgraef en Peter Mol, die de laatste ronde er toch in slaagden op hun kousenvoeten van ons weg te rijden, daar waar het er alle schijn van weg had te zullen af stevenen op een groepssprint.

Wieze, reeds tweemaal mocht ik je omhelzen, een derde keer zat er vandaag niet in.